STARS-166 กันฝน.....

ฉันเป็นคนทำงานหนักโดยธรรมชาติ เมื่อมีคนกลับมาบ้าน ฉันพักและทำงานล่วงเวลา ฝนตกบอกให้รถไฟใต้ดินหยุดทำงาน พายุลูกใหญ่ทำให้เพื่อนร่วมงานกลับบ้านไม่ได้ เธอยังเปียกอยู่เลยเธอจึง รีบวิ่งกลับบริษัทไป พื้นที่นั้นเงียบสงบเป็นปกติ เธอวิ่งเข้ามาแต่มีพายุหมุน ฉันสะดุ้งหันกลับไปมองดูร่างที่เปียกโชกของเพื่อนร่วมงาน ต่อหน้าต่อตาฉันแทบสิ้นใจ เสียงฟ้าร้องดังลั่น วินาทีนั้นทำให้เธอตกใจรีบวิ่งเข้ามากอดฉัน ร่างกายนั้นลูบไล้ฉัน ทำให้ควบคุมตัวเองไม่ได้ ฉันจับมือเธอ ฉันพยายามจะจับหน้าอกของเธอ แต่จู่ๆ เธอก็กลับไม่ขัดขืนจูบฉัน ปรากฎว่าฉันเป็นกวางหนุ่มที่ถูกพรานล่า ขณะนั้น คำพูดเกินคำบรรยาย เหนื่อยกับการรับใช้เธอทั้งคืน